Waterloo en Watervallen

Hallo allemaal,
De derde week les na mijn vakantieweek is alweer begonnen, en het klinkt heel raar, maar ik ga nu echt al richting het einde van mijn semester hier! Het voelt alsof ik hier nog maar net ben aangekomen, maar overal op de campus verschijnen informatieborden over wat je kunt doen in de zomer en dat je alvast moet denken over je ‘move-out’ uit je kamer. Toch ben ik hier al bijna 11 weken en zit ik al over 2/3 van mijn lestijd hier. Aan het einde van maart eindigen alle lessen, en dan begint op 7 april de tentamenperiode, die voor mij tot 19 april duurt.
Ook de weken na Miami heb ik niet stil gezeten. De eerste twee weken na de vakantieweek dook bijna iedereen weer meteen in de boeken, omdat er nog weinig licht was aan het einde van de tunnel die de midterms heet. Nu we eindelijk uit die tunnel zijn, gaan we de volgende alweer in: die van de final essays en exams. Voor aankomende woensdag heb ik bijvoorbeeld al een essay van 3000 woorden op de planning staan. Gelukkig heb ik die al af, maar ik weet van veel klasgenoten dat ze de komende 1,5 dag nog hard aan dat essay moeten werken. Ook de komende weken heb ik iedere week wel een essay of toets gepland, dus een weekje van helemaal niks doen zit er hier niet in. Maar goed, mijn zomervakantie begint dan lekker wel al op 19 april .
Het weekend na Miami heb ik niet op de campus in St. Catharines doorgebracht, maar in Waterloo. Via Jan Vorstermans heb ik Dominic leren kennen. Een Canadees met Italiaanse roots, die wel al zijn hele leven in Canada woont. Ik ben het hele weekend met hem op stap geweest en heb allerlei fantastische dingen gezien die ik nooit zou hebben gezien als ik Dominic niet had ontmoet. Het is een ontzettend groot voordeel er op uit te gaan met iemand die je goed kent en die je (met een auto!) overal naar toe kan brengen. Dominic heeft overal vrienden zitten en heeft dus geregeld mensen voor een weekendje over de vloer, die hij dan graag de omgeving van Waterloo-Kitchener laat zien. Zo zijn we op de zaterdag in het kleine stadje Guelph geweest, waar we de campus van de universiteit hebben bezocht en het huis waar Dominic en Jan in hun studententijd woonden gezien. We zijn over de campus van de twee universiteiten in Waterloo gereden en het hoogtepunt was het ritje in het platteland in de regio Waterloo. Kilometerslange wegen, uitgestrekte landschappen met plooiende heuvels en boerderijen zo groot als voetbalvelden, met daarnaast drie of vier graansilo’s: dit soort plaatjes zie je in Nederland niet zo gauw, maar in dat gedeelte van Canada is het heel normaal. Wat nog interessanter was, was dat we ook constant mensen tegen kwamen op paard en wagen. Dat waren de mennonieten. Mennonieten zijn leden van de doperse kerk, en er is een grote mennonietengemeenschap in de omgeving van Waterloo. Dit gebied kenmerkt zich door het hoge aantal mensen van Duitse afkomst, en de mennonieten zijn daar ook onderdeel van. Veel van de mennonieten spreken ook nog een soort oud-Duits, ik kon het niet helemaal verstaan, maar ik kon wel uitmaken dat de basis van die taal Duits was. De mennonieten zijn te vergelijken met de Amish in Pennsylvania in Amerika. Net als de Amish bestaan er verschillende soorten stromingen, en sommige mennonieten leven nog volgens de oude 18e eeuwse gebruiken. Dat houdt in dat ze geen elektriciteit of andere ‘moderne’ technologieën/ontwikkelingen gebruiken en verklaart ook waarom ze zich nog met paard en wagen voortbewegen.
Dominic nam me mee naar de St. Jacob’s market, wat een grote mennonietenmarkt is. Op donderdagen en zaterdagen verzamelen alle mennonieten zich daar om de spullen/gewassen die ze op de boerderij maken of kweken te verkopen. Een ontzettend leuke ervaring om alles zo te zien, met als kers op de taart een heuse paardenveiling, waarbij de veilingmeester op Amerikaanse wijze als een gek tekeer ging d.m.v. allerlei nonsens te roepen en ondertussen af en toe een bedrag te noemen. Ook al ben ik een dorpse jongen, op het moment dat ik de veilinghal binnenkwam, voelde ik me als een stads persoon met mijn spijkerbroek en trui, aangezien alle mennonieten hun zwarte gewaden om hun lijf hadden en hun boerenpetjes op hun hoofd.
Zondagsavonds heeft Dominic me weer naar huis gebracht, maar hij heeft me zijn huis aangeboden als ‘tijdelijke verblijfplaats’ als ik klaar ben, zodat ik in ieder geval ergens terecht kan. We hebben een heel leuk weekend gehad en veel leuke dingen gezien, en afgesproken dat we minimaal nog een keer samen wat gaan doen!
Afgelopen week stond weer gewoon in het teken van school en lessen, en op de zaterdag besloten we met de internationale studenten om de Niagara Falls eens in het donker te gaan bekijken. We begonnen de avond met een goed diner, en bezochten daarna de watervallen, die in het donker net zo indrukwekkend zijn als in het daglicht. Er zijn grote lampen op de watervallen gericht, waardoor elk stukje waterval een eigen kleur heeft (kun je op de foto’s zien) en dat geeft een ontzettend leuk effect!
Na de watervallen hebben we een van de roemruchte casino’s (daar staat Niagara ook bekend om) bezocht. Hier heb ik de Zweden, Spanjaarden, Britten en Duitsers even laten zien dat ik echt Nederlands ben, en een mooi resultaat binnengehaald: 70 dollar winst. We sloten de avond/nacht af met enkele drankjes bij nachtclub Dragonfly.
Ik heb het wel naar mijn zin hier!
Tot de volgende!
Jim